SM Rk+ Group

HELL OF GNOSIS

Grupa SMRk + / Maciej Śmietański , Piotr Mosur, Wojtek Radtke, Grzegorz Klaman /.
Pawilon 0/4 Beyond Code & Time. Wrzesień 2022 r.
Spazio Thetis Palazzina Modelli Arsenale Nord Wenecja Włochy.

Wieloelementowa instalacja Hell of Gnosis będzie miała swoją premierę w formie zapisu wideo w Spazio Thetis Palazzina Modelli w Wenecji podczas wystawy zbiorowej, towarzyszącej Biennale w Wenecji. Jej kolejną odsłoną będzie pierwsze pełne odsłonięcie tego dzieła w przestrzeni LABOARTORIUM na terenie Stoczni Gdańskiej.

Zaplanowana, misterna przestrzeń pracy będzie tworzyć konteksty odnoszące się do procesów biotechnologicznych, informacyjnych i klimatycznych. Nieokreślona funkcja i zagadkowe procesy, które widz będzie mógł obserwować w samej pracy, wraz z towarzyszącymi jej instalacjami, dadzą mu możliwości modyfikowania i wpływania na elementy pracy w nieoczekiwany sposób poprzez fakt swojej obecności. Sprawność interaktora nie zagwarantuje jednak pewności procesu, w którym uczestniczy widz, gdyż niektóre obiekty mają status autonomiczny zarządzany przez algorytm. Oddziaływanie wybranych elementów, takich jak wahania temperatury atmosferycznej, poziomu planktonu w oceanie, prądów oceanicznych, siły wiatru zależy wyłącznie od przyczyn pozaludzkich, generowanych w czasie rzeczywistym. – Otrzymujemy dane z satelitów meteorologicznych dostarczanych przez EUMETSAT (European Organization for the Exploitation of Meteorological Satellites) i przetwarzane na impulsy, które twórczo modyfikują aspekty instalacji. – Nie mamy pewności, czy poziom zdolności do odtworzenia i rozwinięcia “cegiełek życia” w “pierwotnej zupie” złożonej z metanu, wodoru, pary wodnej i związków organicznych, takich jak alanina, glicyna, cysteina, metionina i inne, rzeczywiście ma miejsce tu i teraz i czy w każdym czasie i miejscu może stać się kolejną Genezą. Poszczególne elementy tworzą hybrydę quasi-laboratorium i przestrzeni badawczej, a powstaną one dzięki naszej współpracy z biotechnologami, biologami, chemikami, neurologami i informatykami. Te skupiska urządzeń i aparatów tworzą maszynę, która zajmuje naszą wyobraźnię – ludzką wyobraźnię, przeglądającą się we własnej technosferze jak w lustrze; są rodzajem rozszerzonego ciała, w które wyposażyła nas nasza cywilizacja przez ostatnie setki lat. Stworzona przez nas technologia zaczyna się samomodyfikować i autonomizować, pozostawiając ludzki umysł poza symbiotyczną wspólnotą