Lidia Zielińska

Lidia Zielińska (*1953) to polska kompozytorka. Studiowała kompozycję na Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu. Uczestniczyła w wielu kursach kompozytorskich i muzyki elektronicznej w Polsce oraz zagranicą (“Musicultura” in Breukelen, Warsztaty Max Deutsch Symphonic w Paryżu, kurs organizowany przez IRCAM w Krakowie oraz Polską Sekcję  ISCM w Rydzynie i Wzdowie). Grała również na skrzypcach w Orkiestrze Filharmonii Poznańskiej oraz Orkiestrze Kameralnej Polskiego Radia im. Agnieszki Duczmal. 

Jest laureatką 17 nagród na konkursach kompozytorskich (I nagrody: Jeunesses Musicales, Belgrad 1979; Internationale Wettbewerb für Komponistinnen, Mannheim 1981; ZAIKS, Warszawa 1982; The Max Deutsch Contest, Paryż 1984, Künstlerhaus, Boswil 1986; L’Opera autrement, Awinion 1988). Jej utwory były wykonywane w kilkunastu krajach Europy, Azji i obu Ameryk. W 2007 roku Lidia Zielińska została uhonorowana nagrodą Związku Kompozytorów Polskich za wybitne osiągnięcia kompozytorskie.

Otrzymała zamówienia od Polskiego Radia, Związku Solidarności, Teatru Ósmego Dnia, Festiwalu Holland Dance , Euro-Musik-Theater w Stuttgarcie, zespołu De Ereprijs, Radia Szwecja, Warszawskiej Jesieni oraz Ministerstwa Kultury Badenii-Wirtembergii, Donaueschinger Musiktage i SWR2. Pracowała jako gościnny kompozytor w studiu muzyki elektronicznej PWSM w Krakowie, Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia w Warszawie, IPEM / BRT w Gandawie, EMS w Sztokholmie, ZKM Zentrum für Kunst und Medientechnologie w Karlsruhe oraz w Experimentalstudio des SWR we Freiburgu.

Jej utwory wykonali śpiewacy Claire Larcher, Pomone Tortelier, Françoise Vanhecke, fleciści Joos Zwaanenburg, Terje Thiwang, Erik Drescher, Gianni Trovalusci, saksofoniści Enzo Filippetti, Alina Mleczko, skrzypkowie Daniel Stabrawa, Krzysztof Bakowski, Anna Klimara, perkusjoniści, Marta Klimara Jan Pilch, Krzysztof Przybyłowicz, Polski Chór Kameralny Schola Cantorum Gedanensis pod dyrekcją Jana Łukaszewskiego, chór Camerata Silesia pod dyrekcją Anny Szostak, Polski Teatr Tańca, Ensemble InterContemporain, De Ereprijs, Notabu ensemble neue musik, Ensemble Ars Nova, Muzyka Centrum, Orkiestra Muzyki Nowej zespoły i dyrygenci tacy jak Jan Krenz, Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Alexander Liebreich, Daniel Gazon, Alexandre Myrat, Tito Ceccherini. Współpracowała również z Janem Berdyszakiem, Tedem Brandsenem, Izabellą Gustowską, Aleksandrą Korejwo, Wojciechem Müllerem, Lechem Raczakiem, Rolandem Toporem, Ewą Wycichowską.

Lidia Zielińska jest profesorem kompozycji i kierownikiem Pracowni Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej w Poznaniu. Prowadzi również warsztaty odbioru dźwięku na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu.

Jest jurorem, kuratorem, ekspertem i konsultantem różnych działań muzycznych, intermedialnych i edukacyjnych w różnych krajach Europy, w tym w jednostkach Europy Wschodniej i Unii Europejskiej.

Wielokrotnie pisała i wykładała na temat współczesnej muzyki polskiej, muzyki elektroakustycznej, historii muzyki eksperymentalnej, ekologii dźwięku i tradycyjnej muzyki japońskiej na różnych uniwersytetach w Europie, Azji, Ameryce Południowej, Australii, Nowej Zelandii, Manggha Centrum Japońskiej Sztuki i Technologii w Krakowie, Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, Światowe Forum Ekologii Akustycznej w Sztokholmie i Peterborough, a także na licznych sesjach naukowych w Polsce i za granicą. Prowadziła i prowadziła kursy letnie, seminaria i warsztaty w Polsce, Białorusi, Kanadzie, Chile, Chorwacji, Francji, Niemczech, Holandii, Japonii, Mołdawii, Szwecji i Szwajcarii.

Jest wiceprezesem PSeME – Polskiego Towarzystwa Muzyki Elektroakustycznej oraz wiceprzewodniczącą Związku Kompozytorów Polskich (-2013). Zasiadała w Komisji Repertuarowej Festiwalu Warszawska Jesień (1989–92 i 1996–2005), a także jako dyrektor artystyczny Festiwalu Muzyki Współczesnej „Poznańska Wiosna Muzyczna” w Poznaniu (1989–92), a także Międzynarodowy Festiwal Sound’ w Poznaniu. Była także członkiem Rady Programowej (1990-92) Światowych Dni Muzyki MTMW w Warszawie oraz Polsko-Niemieckiego Radia_Copernicus (2004-06).

Po przemianach ustrojowych 1989 Zielińska była współzałożycielką BREVIS Music Publishers (pierwszego prywatnego wydawnictwa muzycznego w krajach postkomunistycznych), Fundacji “Dziecko i Dźwięk”, Atelier Artystycznego “Domu rytmów świata ‘, kwartalnika „Monochord”, Fundacji Przyjaciół „Warszawskiej Jesieni”, Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, PSeME – Polskiego Towarzystwa Muzyki Elektroakustycznej (sekcji ogólnopolskiej CIME / ISEM).

Ta strona internetowa wykorzystuje pliki cookies

dowiedz się więcej